Drie mannen met een geheim

Kees, Johan en Hans waren gelovig en voorgangers van een eigen gemeente. Iedere zondag werden de dienst door vele trouwe kerkgangers bezocht. Daarnaast geloofden ze stellig dat de hoop van God levend werd gehouden dat het aantal bezoekers niet terug zou lopen. Om het een en ander te delen hadden ze vijf jaar geleden besloten iedere woensdagavond in de pastorie van de Elisabethskerk bij elkaar te komen. Het onderwerp was vaak de preek van de vorige zondag, de dagelijkse beslommeringen en hun opgroeiende kinderen. Op een woensdagavond in juni waren ze uitgeput van de zomerse temperatuur bij elkaar gekomen. Naarmate het einde van de avond naderde besloot Kees het woord te nemen. Hij wilde iets opbiechten, dat beter niet in de pastorie moest plaatsvinden. De volgende woensdagavond zouden ze bij het grote meer, net buiten zijn woonwijk, het gesprek voortgezet worden.

Een week later zaten ze alle drie in de zomerse avondlucht naar de waterkringetjes te staren, de vislijnen uitgezet in het troebele water. Dit was een goed moment voor Kees om wat op te biechten. Zijn er bij jullie gebieden in het leven waarvan je niet weet welke geheimen er zich bevinden?

Dat een geheim iets is wat niemand mag weten begrepen Johan en Hans natuurlijk wel. Maar omdat te vertellen als vrienden onder elkaar durfde ze niet meteen.

Goed, dan zal ik het maar opbiechten.  Ik doe al jaren doe aan belastingfraude. Het lukt mij al jaren om 1000,00 euro binnen te schepen, zonder dat ik het direct nodig heb. Dat hij goed verdiende als geschiedenisleraar wisten Johan en Hans al. Toen kon Johan zijn geheim niet blijven ontkennen.

Al tien jaar bezoek ik iedere vrijdagavond het Apple-casino in de stad voor mijn gokverslaving. Ik kan het niet laten om te weten of die ene pokerslag of roulettetactiek gunstig zal uitpakken met mijn ingezette geld.

Toen ze verwachtte dat Hans zijn geheim zou vertellen kwam er geen antwoord. Na twee stille minuten, alleen de eendjes kwaakte, biechtte hij op dat hij niet hield van dwangmatig roddelen. Als gelovige moest alles eerst voorgelegd worden aan God. Dit antwoord hadden Kees en Johan niet verwacht.  Toch wisten ze alle drie wat zich in hun privéleven had afgespeeld.

Aan een verslaving zitten altijd vervelende nadelen. Kees, Johan en Hans gingen na die avond bij het grote meer, weliswaar gewoon door met hun gezin en hun taak als voorganger, toch had de woensdagavond in de pastorie een andere inhoud gekregen. Het fraudebedrag en vergokte geld kon openlijk worden verteld, alleen Johan bleef zijn mond houden.

Een verslaving hoeft niet altijd verkeerd uit te pakken. Weet jij van jezelf waar jij gevoelig voor bent?