Na vijf jaar samenzijn besloten ze tijd vrij te maken om te gaan trouwen. Doordeweeks zagen ze elkaar te weinig.
Ze beloofden elkaar om na de trouwdag een dag minder te gaan werken zodat ze meer tijd zouden hebben voor hun hobby's.
Linda zou de achtertuin kunnen herinrichten en Giel zou in de schuur zijn verzameling modelauto's kunnen uitbreiden. Het was een goed scenario.
Het jonge koppel had de trouwerij goed voorbereid. Voor de trouwdag besloten ze het plaatselijke kasteel te reserveren. De antieke kasteelzaal met houten steunbalken en wilde dierenkoppen zou gebruikt worden het uitgenodigde publiek. Het ultieme moment, het woordje van de kasteelheer met het kusmoment zou op het aangelegde podium plaatsvinden. In de ontvangstruimte van het kasteel stond de koffietafel klaar met voor- en na de plechtigheid veel lekkers.
Alle uitnodigingen voor de feestelijke zaterdag in juni waren met zorg uitgekozen. Geen lokale Bruna of AKO winkel waar de trouwkaarten snel te koop waren, dat kon ieder mens doen. Er moest een speciale kaartontwerper worden gezocht die naast twee rondingen voor hun pasfotogezicht, ook een roosjesembleem van crêpepapier moest ontwerpen. En niet te vergeten, het Jezuskruis met twee rozentakjes aan de linker- en rechteruiteinden. Maar het belangrijkste aan de hele trouwceremonie waren de Bijbelse woorden die door Giel en Linda werden voorgelezen. Ze wilde hun gelovige achtergrond niet verbergen. Na lang zoeken, de Bijbel was hun leidraad, was Johannes 4 het meest geschikte hoofdstuk. Giel zou vanaf vers 13 tot vers 17 voorlezen, Linda zou met vers 18 eindigen.
Op de tweede zaterdag in juni regende het pijpenstelen en was het kasteelbezoek dus ideaal om dat te vergeten. Bij het verlaten van het kasteel zou het zonnetje wel weer gaan schijnen. Stipt om 11.00 uur zat de kasteelzaal bomvol, met naast familie ook collega's van het werk en van de sportvereniging. Een kleinere zaal had de het grote aantal bezoekers niet aangekund.
De bezoekers hadden vanaf 10.30 uur kunnen genieten van een mini-rumgebakje, echte alcoholische drank zou later uit de berging worden gehaald. Op het aangelegde podium wenkte de kasteelheer, in strak gestoken kostuum en met baret, naar zich toe. Voor de ceremonie was gepland dat ze elkaar het 'Ja woord' zouden geven na het Johannesvers en de handoplegging. De levensgrote Bijbel hield de kasteelheer stevig vast, zodat Giel en Linda de betreffende Johannes verzen konden voorlezen.
Het moment tot uitspreken was aangebroken. De eerste verzen over het eeuwiglevende water werden gewoon door Giel voorgelezen. Tijdens het uitspreken besefte hij dat Linda dit toch beter had kunnen doen! Linda sprak vervolgens haar verzen uit. Vers 18 was de ontkenning dat je zonder man beter uit bent erg lachwekkend. Linda las het vers met een licht blozen voor, waarop alle aanwezigen het aanstaande echtpaar letterlijk uitlachten. Een kwartier later moest het bruidspaar de doorgang naar de draaideuren nogal bedeesd afleggen. Gelukkig, het officiële gedeelte was achter de rug.
Het voorgelezen vers zit Linda nog steeds dwars en na lang aarzelen, heeft ze de voorgelezen tekst in een fotolijstje aan de slaapkamermuur gehangen. Een klein foutje in de voorbereiding!
Wat is jou Bijbelvers favoriete Bijbelvers?
