Het Heiligdom in de stad

Wie een stad uit de Bijbelse tijd betreedt ziet naast de huizen ook een bekend bouwwerk: een tempel van de Heilige Geest. Het is een voorbeeld van Gods koninkrijk. Het feit dat alleen Joodse mensen dus kunnen weten welke verlangens zich in de tempel bevinden, is wel logisch. Het was immers een Joodse tempel. Alleen de voorwaarden dat alleen Joden welkom zijn is vreemd. Als je het 'Voorhof der Heidenen', of tempelplein, hebt bereikt kun je het tempelterrein betreden.

Het feit dat op een keer de priesters het bouwwerk verlieten, waarna een enorme wolk het heiligdom bedwingt, is niet voorspeld. Wat er vervolgens bij het tabernakel, of grote tent, plaatsvindt mag ook een wonder genoemd worden. Binnenin staan de gouden kandelaars met bijbehorende armen op tafel. Het reukofferaltaar en tafel der toonbroden staan iets verder opgesteld. Bij de ingang hangt het purperen gordijn als scheidingswand tussen tent den tempelterrein. Om een teken van liefde jegens de mensheid te geven wordt het gordijn opengescheurd door een bovennatuurlijke macht. Wel een positieve boodschap.

Paulus gelooft bij zijn bezoek aan de stad en tempel niet dat het bouwwerk door mensenhanden is opgebouwd. Nee, nadat hij de stad had verkend was zijn conclusie duidelijk: het vereren van de tempel is alleen door hem te verkondigen. Hij heeft voor het bezoek immers de goede boodschap van de Zoon van God ontvangen, dus kan het nieuwe leven beginnen. Ook de enorme wolk en het scheuren van het gordijn zijn voldoende bewijs dat God zijn aangezicht in de spiegel heeft getoond.

Het staat letterlijk in de Bijbel: de les om je medemens(en) een waardige knuffel of glimlach te geven. Blijf het rechte pad volgen, wordt aangeraden, zonder een zijspoor te kiezen waar afgoden of bitterheid op je wachten. Het bewijs dat God aan het einde van de rechte weg klaarstaat met het reukoffer en de toonbroden is daarmee wel duidelijk. Hij wacht ons op en zal nog veel gaven mogen uitdelen.