woensdag 6 december 2017

De kring van God

Op het teken van Henk kwamen de vier vrijwilligers naar het midden van de zaal. Een rollenspel tijdens het preekhalfuurtje kwam niet veel voor. Alhoewel Guido het een uur geleden al had aangekondigd. Iedereen in de zaal was benieuwd wat Henk ging vertellen. Dora, Pim, Henk en Jan hielden halt achter Henk, afwachtend wat er van hem werd verwacht. Het kringetje van drie mensen die elkaar omarmden was in een paar seconden gemaakt. Alleen Pim moest op een afstand van 10 meter, misschien voor zondebok,  blijven staan. Dit is de drie-eenheid zei Henk een hand leggend op Jan's schouder. Maar niet zoals we die menen te kennen. Voor mij is al jaren duidelijk dat de eenheid alleen over God gaat. De Heilige Geest en Jezus Christus komen nog niet aan bod.

Henk verliet de kring, met de mededeling dat ze moesten ronddraaien totdat hij zei dat ze mochten stoppen. Bij vrijwilliger Pim gekomen hield hij halt.

Dit is Adam, de eerste mens die op de aarde leefde. Zijn bestaan is nog gehuld in volledige duisternis, het licht van de zon denken we even weg. Nu is er iemand nodig die hem bij de drie-eenheid brengt, dat is Jezus Christus. Als voorbeeldfiguur liep Henk met Adam naar de ronddraaiende kring. In de kring is er leven, geeft het zonlicht voldoende warmte. Op het teken van Henk mochten Dora, Henk en Jan stilstaan en ging Pim in het midden staan. Dit is de kring van Gods eenheid, als Adam de kring weer verlaat is de duisternis weer van kracht. Dit is al jaren mijn visie hoe de Bijbel moet worden gezien. De Vader gaat op in de Heilige Geest en deze in Jezus Christus, alleen Adam is de schepping die in het midden de aanwezigheid van God brengt.

Kortom, de schepping van hemel en aarde vind in de kring van de drie-eenheid plaats. Hierna vroeg Henk de vrijwilligers weer terug te gaan naar hun plaats en was tweederde van zijn spreektijd voorbij. Het klappen voor zijn wetenswaardige rollenspel mocht er wezen.

De drie-eenheid komt steeds terug bij het lezen en begrijpen van de Bijbel. Hoe zie jij dat?

woensdag 29 november 2017

Verhuizen van hemel naar de aarde

Joris had het wel gezien in het Franse dorpje.  Het eenzame bestaan als 40 jarige kluizenaar met maar een supermarkt waar hij tweemaal per week zijn voedselvoorraad insloeg was niet genoeg. Het dorpje werd omringd door bossen en lag nabij de Belgische grens. Een echt natuurmens was hij na 10 jaar bewoning in het armoeiige hoekhuis naast het kerkplein niet geworden. Hij wilde hier beslist niet permanent blijven wonen! 

Iedere zondagochtend bezocht hij trouw de Franstalige kerkdienst, zijn Nederlandse afkomst maakte voor de dorpsbevolking niet uit. Een aantal bezoekers kwamen niet uit het dorpje, ze pakte de auto voor het ritje vanuit een ander dorp, 8 kilometer verderop. 

Hij had nieuwe inzichten nodig om zijn schildersproject uit te breiden. De dichtstbijzijnde stad lag in België en bood hiervoor uitkomst, er waren genoeg voorzieningen en de kans om tevens een woonruimte te vinden.

Ook wilde hij meer weten over een begrip dat de dominee uit de kerk had verteld tijdens een preek. Het begrip 'Van de Hemel naar de Aarde leven' liet hem niet los, in de stadsbibliotheek lagen vast wat religieboeken en leentijdschriften hierover. Hij wist dat de hemel zich boven de aarde bevond, om vanaf die positie de aarde te bekijken leek hem niet verkeerd. De dominee had het zelfs een peace of cake genoemd, wat Joris een indrukwekkende uitdrukking vond.

Behalve dat gegeven had de kerkman Adam en Eva als voorbeeld koppel benoemd die van de hemel naar de aarde hadden geleefd, net zoals Jezus Christus. Van de laatste persoon wist Joris dat hij vele wonderen en genezingen bij de mensen had verricht, alleen (en dat had de dominee gezegd), had hij hiervoor geen woorden gebruikt tegen de mensen. Er was juist een verbondenheid ontstaan zonder een gesproken klank uit zijn stem. Dit vond hij vreemd, wel verbonden zijn maar niet met de mensen hebben gesproken.

Er konden nog heel wat bezoekjes aan de bibliotheek en de universiteit worden afgelegd, want leren was nu belangrijker dan vereenzamen in een slaperig dorpje waar men niet anders sprak dan de Franse taal. Hij moest toch een keer afscheid nemen om te achterhalen wat de dominee beweerde. Liefst zou hij aankomende maandag op de bus stappen naar de grote stad om op zoek te gaan naar een geschikt woonadresje. Als het tenminste kon!

Heb jij weleens het idee gehad te verhuizen om elders een nieuwe start te maken?

woensdag 22 november 2017

Drie mannen met een geheim

Kees, Johan en Hans waren gelovig en voorgangers van een eigen gemeente. Iedere zondag werden de dienst door vele trouwe kerkgangers bezocht. Daarnaast geloofden ze stellig dat de hoop van God levend werd gehouden dat het aantal bezoekers niet terug zou lopen. Om het een en ander te delen hadden ze vijf jaar geleden besloten iedere woensdagavond in de pastorie van de Elisabethskerk bij elkaar te komen. Het onderwerp was vaak de preek van de vorige zondag, de dagelijkse beslommeringen en hun opgroeiende kinderen. Op een woensdagavond in juni waren ze uitgeput van de zomerse temperatuur bij elkaar gekomen. Naarmate het einde van de avond naderde besloot Kees het woord te nemen. Hij wilde iets opbiechten, dat beter niet in de pastorie moest plaatsvinden. De volgende woensdagavond zouden ze bij het grote meer, net buiten zijn woonwijk, het gesprek voortgezet worden.

Een week later zaten ze alle drie in de zomerse avondlucht naar de waterkringetjes te staren, de vislijnen uitgezet in het troebele water. Dit was een goed moment voor Kees om wat op te biechten. Zijn er bij jullie gebieden in het leven waarvan je niet weet welke geheimen er zich bevinden?

Dat een geheim iets is wat niemand mag weten begrepen Johan en Hans natuurlijk wel. Maar omdat te vertellen als vrienden onder elkaar durfde ze niet meteen.

Goed, dan zal ik het maar opbiechten.  Ik doe al jaren doe aan belastingfraude. Het lukt mij al jaren om 1000,00 euro binnen te schepen, zonder dat ik het direct nodig heb. Dat hij goed verdiende als geschiedenisleraar wisten Johan en Hans al. Toen kon Johan zijn geheim niet blijven ontkennen.

Al tien jaar bezoek ik iedere vrijdagavond het Apple-casino in de stad voor mijn gokverslaving. Ik kan het niet laten om te weten of die ene pokerslag of roulettetactiek gunstig zal uitpakken met mijn ingezette geld.

Toen ze verwachtte dat Hans zijn geheim zou vertellen kwam er geen antwoord. Na twee stille minuten, alleen de eendjes kwaakte, biechtte hij op dat hij niet hield van dwangmatig roddelen. Als gelovige moest alles eerst voorgelegd worden aan God. Dit antwoord hadden Kees en Johan niet verwacht.  Toch wisten ze alle drie wat zich in hun privéleven had afgespeeld.

Aan een verslaving zitten altijd vervelende nadelen. Kees, Johan en Hans gingen na die avond bij het grote meer, weliswaar gewoon door met hun gezin en hun taak als voorganger, toch had de woensdagavond in de pastorie een andere inhoud gekregen. Het fraudebedrag en vergokte geld kon openlijk worden verteld, alleen Johan bleef zijn mond houden.

Een verslaving hoeft niet altijd verkeerd uit te pakken. Weet jij van jezelf waar jij gevoelig voor bent?

maandag 20 november 2017

Het nieuwe horen

Liesbeth was overtuigd dat haar interkerkelijke werk voor de kerkgemeente zin had. Met veertig jaar ervaring wist ze haar het christelijke home in Alblasserdam draaiende te houden.

Het begrip nieuwe horen hield haar al zo lang bezig, dat ze het wilde delen met het publiek. Vooral omdat het een boodschap inhoudt. In Mattheus 13 wordt beschreven over gelijkenissen van het koninkrijk, waar ook een geheim in verborgen ligt. Het geheim dat je ziende blind of horende doof wordt spreekt niet voor zich. De zangvogeltjes fluiten hun mooiste lied of de filmmuziek luiden een romantische scene in, waardoor een nieuwe wereld opengaat. We moeten daarom niet wachten tot God antwoord geeft, eerder doorzoeken om te ontvangen waar we zo naar verlangen. In sprookjes gaat het niet anders.

Een goede manier om te leren van de Heilige Geest zijn de talloze Disneyfilms die het bekijken waard zijn. Neem de figuur Aladinn, uit het bekende sprookje.

Het idee van Aladinn om zoveel schatten mee te nemen uit de grot loopt slecht af. De ingang is afgesloten door de tovenaar. Het geheime wapen, een ring van de tovenaar, brengt hem uiteindelijk naar huis.

Later wil Aladinn trouwen met de prinses, waarop haar vader wel een voorwaarde stelt. Ditmaal gebruikt Aladinn de wonderlamp om zeven schalen diamanten op te halen. Ervan overtuigd het te vinden wordt het een probleem als de lamp wordt afgepakt door de tovenaar. Opnieuw zorgt de ring dat de diamanten en Aladinn veilig thuiskomen. Om vervolgens met de prinses de tovenaar te verslaan maakt het sprookje tot een goed einde.

Aladinn heeft de raad van de vader van de prinses opgevolgd, het ontbreken van de wonderlamp is dat geen reden om de diamanten te vergeten. De ring biedt uitkomst.

In deze tijd, waar individualisme en gebrokenheid overheersen, mogen we hopen op een innerlijk antwoord van God. God antwoord zal dankzij het Nieuwe Horen van Liesbeth zich zeker aandienen!    

In sprookjes vervaagt wat we geloven of menen te zien. In hoeverre is een sprookje voor jou een bewijs dat je toch blijft geloven?

woensdag 8 november 2017

De onbeschrijfelijke duisternis

De duisternis is pikzwart, kent geen lichtschijnsel en voorspelt weinig goeds. Een wereld waarin de mens zich liever niet in bevindt. Het wordt echter anders als we de zwarte leegte gaan plaatsen in de wereld van God, net zoiets dat de natuurgoden in vroegere tijden de mensen in hun greep hielden. Je moest en moet immers ergens in geloven om de waarheid te achterhalen. Als er geen God bestaat is er geen geloof en dus een menselijk gebrek.

God heeft iets positiefs waarvan de mensen geloven dat het waarde heeft en je niet hoeft te lijden in de duisternis. God brengt jou terug naar het verleden, zeg maar voordat je de eerste stapjes zette op de grond. Het is niet voor niets dat gelovigen zich laten zegenen omdat ze hun talenten optimaal willen benutten om nieuwe gaven te ontvangen.

Een afwijzing van de sollicitatie op je droombaan of als de date-afspraak die niet doorgaat is niet leuk. Wanneer je in zo'n situatie zit, ben je kwetsbaar en is herstel mogelijk bij God. Het hoeft niet altijd een zonde te blijven, om vergeving vragen is dan het minste haalbare voor een mens. Dat je opnieuw geboren mag worden en de duisternis verdwijnt!

Stel, je wordt opnieuw geboren, wat zou je anders willen doen?

woensdag 25 oktober 2017

Dromen over God

Ieder mens heeft wel een mooie droom die uit kan komen. Of de droom ook daadwerkelijk uitkomt, hangt van de situatie af. Henk had het in die zin getroffen dat de stad waarin zijn kerk stond een vredelievende plaats is geworden. Het kerkgebouw staat in een buitenwijk van Rotterdam met diverse culturen die iedere zondag de dienst bezoeken. De droom kan dus alleen werkelijkheid worden als we erin geloven en al worstelend er wat voor doen. Maar wat Henk bedoeld gaat het niet over de realiteit van alledag, het geloven in God verdient aandacht. De stad Rotterdam kwam een aantal jaren geleden slecht in het nieuws. Als kerk hebben we de kans door te bidden voor een stad waar het prettig wonen is. Minder moorden (want dat gebeurde te vaak) en meer sociaal gedrag dus. Een week later werd het werkelijkheid: het aantal moorden was gedaald en de bewoners ervoeren bovendien minder overlast van zwervers. Henk deelde het nieuws die zondag mee aan de kerkgangers die ervoor gebeden hadden. Henk had er lang genoeg voor gebeden met zijn medekerkgangers. Het applaus dat volgde maakte Henk een trotse kerkleider die hield van Rotterdam. Dit is anno 2017.

In de tijd waarin Kaleb leefde was het uitkomen van een droom minder realistisch dan vandaag. Kaleb was een man van vergeving en vernedering en had er geen moeite mee om veertig dagen door de woestijn te trekken bijgestaan door het volk. Na de veertig jaar kreeg hij dan eindelijk het sein van God om vijf jaar te strijden tegen de vijand die het hem lastig maakte. Toen Kaleb de leeftijd van 85 had bereikt vertelde hij dat het geloof in God hem een man maakte van 45 jaar. Hoe kon dat vroegen de mensen zich af? Zijn lichamelijke gesteldheid maakte hem een oude man, maar niet zijn geestelijke brein. Zijn geloof in het vergeven van God tijdens de 40 jaren in de woestijn en de 5 strijdbare jaren waren goed verlopen. Nu kon hij op oude leeftijd genieten van de belofte die Mozes hem had verteld vóór de trektocht door de woestijn: de beloofde stad Hebron was zijn land geworden. 

Heb jij weleens gedroomd van een andere wereld of koninkrijk?

woensdag 11 oktober 2017

Al 50 jaar gelovig

Kees keek met een gerimpeld gezicht en half kaal hoofd het publiek in. Ondanks zijn oude leeftijd had hij niet de ervaring om een goede preek voor te bereiden. Een beroep als dominee was niets voor hem, wel als vrijwillige kerkhelper in de kerkgemeente De Oase. Maar nu was het er toch van gekomen om voor een groot publiek te spreken.

In zijn vroegere jeugd had hij iedere zondag trouw de kerk bezocht, de regeltjes waren hem door zijn ouders ingegeven. Pas sinds twintig jaar was hij van dat strakke imago afgestapt, deze Pinkstergemeente vond hij veel vrijer met gezang en preken zonder de kerkelijke regeltjes. Het besloeg een lange periode, waarin zijn getrouwde vrouw en kind natuurlijk een rol inspeelde. Wat hem er toe dreef toch iedere zondag de kerk te bezoeken wilde hij het  publiek vertellen.

Bij Lucas 7 vers 36 tot 39 sloot hij zich aan bij de mening van de Farizeeër die Jezus niet beschouwde als profeet, ondanks dat de vrouw Jezus voeten had gezalfd met olie. Dat de vrouw het lef had genomen om dat niet eerst te vragen aan Jezus zei genoeg voor hem. Als Jezus namelijk wel een profeet was geweest, zou hij nog verder vooruit hebben gekeken en het tegen de vrouw hebben gezegd.

Wat Kees ook bewoog om een gelovige te blijven waren de zonden die in het O.T. vervuld worden met dierlijke en menselijke offers. Om een prijs te betalen zul je dus eerst iets moeten offeren. De voorbeeldfiguur Jakob die zijn eigen zoon daarom om het leven bracht vond Kees een verkeerde keuze.

Kees wilde zijn preek eindigen met wat iedere christen weet en niet over uitgepraat raakt: het koninkrijk van God. Na zijn overlijden mochten slechte invloeden van deze aarde niet meegenomen worden naar het hiernamaals. Het positieve zelfbeeld bestaat uit het verlangen op een daverend applaus van mensen bij het binnentreden in het koninkrijk En vooral het toejuichen van Jezus mag niet ontbreken. Dit gezegd te hebben gaf hij het woord aan de leider van de dienst.

Wat is jou gedachte om de kerkdienst te bezoeken?